Kilka fotek z Tatr Słowackich
wtorek, 12 lutego 2013
poniedziałek, 11 lutego 2013
Krasiczyn
W XV w. wioska nosiła nazwę Śliwnica. W 1525 r. właścicielem wsi został Jakub z Siecina, który istniejący dwór obronny zaczął przekształcać w zamek. W tym czasie zabudowania składały się z budynku bramnego, dworu i zabudowań gospodarczych. Całość otaczały wał i fosa.
Nazwisko Krasicki zostało przyjęte przez potomków Jakuba. Stryj biskupa przemyskiego Stanisława Jakub Siecieński zwany Trąbą osiedlił się w województwie ruskim, a następnie ożenił z Barbarą Orzechowską herbu Oksza, właścicielką Śliwnicy. Jego synowie zaczęli się pisać następnie Krasickimi z Siecina, od nazwy pobliskiej wsi Krasice.
Charakterystyczne dla zamku są 4 odmienne wieże narożne: Boska, Papieska, Królewska i Szlachecka. Miały one odzwierciedlać wieczny porządek oraz role Kościoła, króla, papieża i szlachty. Baszta Boska z kopułą na szczycie mieściła kaplicę. Basztę Papieską wieńczy attyka.
To co sprawia że zamek krasiczyński jest wyjątkowy to dekoracje sgraffitowe na ścianach. W sumie rysunki tworzone w tynku i skomponowane wg ściśle określonego planu ideowego oraz formalnego pokrywały aż 7 tysięcy m2 muru!! Przedstawiały one m.in. popiersia cesarzy rzymskich, postacie polskich królów, świętych, przodków Krasickich i sceny myśliwskie.
Zamek otacza bardzo ładny park, w którym znajduje się duży staw z łabędziami i kaczkami. Ogółem doliczono się tu aż 40 gatunków ptaków i 200 roślin.
niedziela, 10 lutego 2013
Czerwony Klasztor
Został on ufundowany w 1319 przez węgierskiego
magnata Kokosza Berzewiczego. Fundacja ta była częścią kary, jaką miał on
ponieść za zabicie Chyderka z rodu Györgów (za karę miał ufundować 6 klasztorów
oraz zamówić w nich 4 tys. mszy). Budowę klasztoru rozpoczęto w 1330, była ona również
wspierana przez polskich królów: Kazimierza Wielkiego i Królową Jadwigę, nazywano go nawet
Klasztorem Lechnickim. Krakowscy mieszczanie na utrzymanie klasztoru
przeznaczyli połowę wsi Rychwałd. Zamieszkany był
początkowo przez mnichów z zakonu kartuzów później kamedułów.
Zakonnicy byli utrzymywani przez podatki pochodzące z 10 wsi. Rozbudowywali oni
obiekt i wznosili dalsze budowle: domki–pustelnie, szpital, aptekę, zajazd dla
podróżnych i wieżę kościoła. W latach 1431–1433 klasztor był łupiony przez husytów. Zakon
działał do lat 80. XVIII, kiedy został skasowany przez cesarza Józefa II. Dobra zakonu zostały rozdysponowane
wśród kilkuset rodzin niemieckich kolonistów, którzy w tym czasie przybyli do
pobliskich Dolnych Lechnic, wówczas też upowszechniła się niemiecka nazwa Rotes
Kloster (węg. Vöröskolostor). Jadwiga Łuszczewska (Deotyma) zwiedzająca w 1860 klasztor zastała go
zrujnowanym, ale kościół był zadbany. Po pożarze w 1907, w wyniku którego
zniszczone zostały dachy i zawaliła się wieża kościoła, klasztor przeszedł na
własność węgierskiego ministerstwa rolnictwa. W 1934 preszowski oddział
KCST wydzierżawił go na 50 lat i przeprowadził prowizoryczny remont, w latach
1952–1968 przeprowadzono remont generalny, a cały obiekt został uznany za
narodowy pomnik kultury.
czwartek, 31 stycznia 2013
sobota, 26 stycznia 2013
Krzyżtopór
Zamek Krzyżtopór w Ujeździe
Budowany w latach 1627-1644 przez Krzysztofa Ossolińskiego, nigdy w pełni nie został ukończony. Jest to obszerny pałac w stylu
włoskim typu palazzo in fortezza.
Historia powstania pałacu i jego
świetności pozostaje wciąż nie do końca poznana. Jest to powodem do narastania
wokół niego legend. Jedną z nich jest opowieść o zastosowaniu w pałacu
symboliki liczb nawiązującej do kalendarza: okien miał tyle, ile dni w roku, pokoi tyle,
ile tygodni; sal wielkich tyle, ile miesięcy, a 4 narożne jego baszty
odpowiadały liczbie kwartałów.
Sala jadalna w wieży miała ponoć
szklany strop, przez który widać było akwarium z egzotycznymi rybkami.
W podziemiach tejże wieży
znajduje się do dziś źródełko dające wodę o nazwie Krzyżtopożanka mającą
wyjątkowe własności smakowe a nawet lecznicze.
W prawej stajni panują
znakomite warunki akustyczne. Są tak doskonałe, że budzą zachwyt znawców,
którzy sugerują właścicielom obiektu organizację koncertów.
Krzyżtopór miał mieć podziemne
połączenie z Ossolinem. Ongiś Jerzy i Krzysztof jeździli tym lochem do siebie w
odwiedziny. Droga ta miała być wyłożona głowami cukru, aby sanie poruszały się
łatwiej i szybciej.
piątek, 25 stycznia 2013
Kwiaty
Oczkując na ciepłe letnie dni postanowiłem pokazać kilka zdjęć z archiwów letnich - niech one ocieplą zimową acz piękną pogodę.
wtorek, 22 stycznia 2013
poniedziałek, 14 stycznia 2013
wtorek, 8 stycznia 2013
niedziela, 30 grudnia 2012
Gawłuszowice
Kościół parafialny pw. św. Wojciecha w Gawłuszowicach
Kościół
zbudowany został (po zniszczeniu poprzedniego przez powódź) w 1677 r. z drewna
modrzewiowego przez cieślę Stanisława Karkutowicza, którego nazwisko widnieje
na belce tęczowej obok nazwisk dwóch innych rzemieślników malarza Stanisława
Proskowica i rzeźbiarza Wojciecha Matkowskiego. Na belce tęczowej umieszczona
jest też dokładna data budowy, rok 1677. Fundatorami kościoła byli Maksymilian
i Sieciech Ossolińscy. Konsekracji kościoła dokonał 2 października 1685 r.
sufragan krakowski biskup Mikołaj Oborski.
W 1871 r. kościół przebudowano: zbudowano wolnostojącą dzwonnicę w kształcie arkady, a pełniącą do tej pory tę funkcję wieżę kościoła rozebrano i postawiono w jej miejscu kruchtę. Zmieniono wówczas stare, drewniane okna na żelazne - krzyżowe.
W latach 1968- 1975 kościół przeszedł generalny remont.
Otrzymał on wtedy nowe gonty, belki na dachu, powałę, umocnienia fundamentów,
remont wieżyczki, nowy chór i balustradę, remont organów, nową posadzkę,
witraże, stacje drogi krzyżowej.
W 1871 r. kościół przebudowano: zbudowano wolnostojącą dzwonnicę w kształcie arkady, a pełniącą do tej pory tę funkcję wieżę kościoła rozebrano i postawiono w jej miejscu kruchtę. Zmieniono wówczas stare, drewniane okna na żelazne -
W latach 1968-
Subskrybuj:
Posty (Atom)